بر خورد باراولي با همه اي مسائل
خلبان هاي هواپيماهاي مسافربري و نيز ناخداهاي كشتي هاي بزرگ بيشتر اوقات در طول سفر ، كنترل پرواز و حركت كشتي و هواپيما را به سامانه اي به نام ( اتوپايلوت ) يا (خلبان خودكار ) مي سپارند ؛به اين ترتيب كاپيتان فرصت مي يابد هم زمان با راندن كشتي و هواپيما ،به كارهاي ديگر نيز بپردازد. همه ما هم بيشتر امور زندگي روزمره خود را به خلبان خودكار وجودمان سپرداه ايم ؛ براي همين است ...
خلبان هاي هواپيماهاي مسافربري و نيز ناخداهاي كشتي هاي بزرگ بيشتر اوقات در طول سفر ، كنترل پرواز و حركت كشتي و هواپيما را به سامانه اي به نام ( اتوپايلوت ) يا (خلبان خودكار ) مي سپارند ؛به اين ترتيب كاپيتان فرصت مي يابد هم زمان با راندن كشتي و هواپيما ،به كارهاي ديگر نيز بپردازد. همه ما هم بيشتر امور زندگي روزمره خود را به خلبان خودكار وجودمان سپرداه ايم ؛ براي همين است كه هم زمان با رانندگي ماشين مي توانيم حرف بزنيم و راجع به موضوعات مختلف فكر كنيم و همين طور موقع انجام بقيه كارهاي فيزيكي و جسمي نيز اين استعداد را داريم كه حواسمان را جاهاي ديگر ببريم و پرنده خيالمان را در آسمان هاي ديگر سير دهيم .
اما اين كارهاي خلبان خود كاري كه در وجود انسان اسم آن را (عادت)گذاشته ايم ، يك نكته منفي دارد و آن ،اينكه عادت ها باعث مي شوند تازگي و طراوت لحظه هاي زندگي را حس نكنيم ؛در واقع پيش فرض همه خلبان خودكارها اين است كه مسير حركت ، يكنواخت و تكراري است و هيچ اتفاق تازه واز قبل پيش بيني نشده و مهمي رخ نمي دهد؛در حالي كه در مورد زندگي چنين نيست و هر لحضه زندگي براي خود تازگي خاص خود را دارد .
وقتي زندگي را تكراري تصور كنيم وتازگي وطراوت را از آن بگيريم ،هم زمان جذابيت ، شوق واميد به تغيير را هم از آن گرفته ايم .يادتان هست موقع مسافرت با چه شور وشوق زيبايي به شهرهاي جديد وارد مي شويم ؟اولين بار كه وارد شهر تازهاي مي شويم ، انگار همه چيز جالب ،جذاب و ديدني است وتك تك خيابان ها ، آدم ها، خانه ها و درختها برايمان ديدني و شور انگيزند ؛ اما پس از مدتي كه از اقامتمان در آن شهر مي گذرد ويا دفعات بعد كه دوباره از آن شهر ديدن مي كنيم ،مي بينيم ديگر احساسمان مثل قبل نيست ؛ در حقيقت حس دفعه اول نبودن باعث مي شود حركتمات ماشيني و اتوماتيك شود و كوچه وخيابان هاي شهر طراوتشان را از دست بدهند .آنچه در اين ميان تغيير مكند ، شهرومردمانش نيستند واين ، خود ما هستيم كه كنترل نگاه واحساس وافكارمان را به دست خلبان خودكار وجودمان مي سپاريم وبه جاي ديدن چيزي كه همين الان و همين جا در حال رخ دادن است ،به كلنجار رفتن و زيروروكردن افكار وخيالات و خاطرات خود مشغول مي شويم . اگر زندگي را در اكنون ياد بگيريم و موقع انجام كارها و برخوردبا رويدادهاي زندگي و آدم هاي اطرافمان ،طوري عمل كنيم كه انگار اولين بار است آنها را مي بينيم، فرصت مي يابيم تا سر به زنگاه و موقع وقوع رخدادها متوجه موضوع شويم واگر لازم است ،واكنش مناسبي را از خود نشان دهيم .
اگر همه چيز زندگي را به (خلبان خودكار وجودمان ) بسپاريم ،هميشه از اتفاقات عقب مي افتيم و بعد از رخ دادنشان تازه متوجه وقوعشان مي شويم ؛ يعني همان زماني كه ديگر براي كنترل ،اصلاح، ترميم و واكنش مناسب فرصتي باقي نمانده است .
موفق ها هميشه طوري به دنيا ،زندگي و انسانهاي اطرافشان نگاه مي كنندكه انگار براي اولين بار است آن ها را مي بينند . براي هميشه شور و نشاط واشتياق تمام نشدني و روحيه اي شاداب وتازه دارند ؛ در حقيقت راز انرژي فوق العاده و پايان ناپذير موفق ها چيزي جز اين نيست .
در ادامه بازاريابي شبكه اي موج نوي است كه وارد كشور ما شده و توانسته جايگاه خود را تا حدودي بيابد ونيازمند نگاه شور انگيز است نه يك نگاه تكراري يا اتوپايلوت وارانه ...
مجله موفقيت
شاد و سربلند وموفق باشيد
سيد رسول جعفري
برخورد ( بار اولي ) با همه مسائل